Akhlaqul Banin (3/3) - SEKELUMIT DARI AKHLAK NABI

1. Nabi adalah orang yang paling baik akhlaknya, Tuhannya telah memujinya dengan firmanNya:

“ Sesungguhnya engkau benar-benar agung “

Dan Allah telah menjadikannya panutan untuk kaum muslimin dalam perkataan dan perbuatan, sebagaimana firman Allah SWT

“ Sesungguhnya pada diri Rasul terdapat suri tauladan yang baik untuk kalian “

Allah telah mengutus Rasul untuk menyempurnakan adab, dan akhlak. Dan dalam hadis:

“ Aku diutus untuk menyempurnakan akhlak “

2. Dan sesungguhnya diantara akhlak nabi adalah: menjaga kesucian diri dan menerima apa adanya: beliau puas terhadap pakaian dan makanan yang ada atau tersedia, dan tidak menanyakan yang tidak ada, beliau tidak pernah sama sekali mencela makanan yang tidak disuka tetapi apabila beliau suka makanannya maka beliau akan memakannya, dan apabila beliau tidak suka makanannya maka beliau tidak memakannya, beliau tidak berusaha menanamkan kebencian kepada orang lain, beliau tidak meminta sesuatu apapun dari seseorang, tidak memanjangkan matanya apa yang ada pada orang lain (tidak celamitan),  beliau sangat penyantun dan tidak emosional atau tidak pemarah, beliau sangat sabar menghadapi bala ujian dan cobaan, beliau memaafkan terhadap orang yang berbuat jahat kepadanya, tawadu atau rendah hati kepada anak kecil maupun dewasa, dan diantara bentuk rendah hati beliau adalah: Apabila beliau melewati anak-anak, beliau memberikan salam kepadanya, apabila seseorang memanggilnya, beliau menjawabnya dengan ucapan “labbaik” (saya menyambutmu), beliau tidak suka apabila seseorang bangkit dari majelisnya karena beliau datang, beliau menjahit pakaiannya, mengesol sendalnya, menyapu rumahnya, melayani keluarganya, apabila membeli sesuatu, beliau membawanya sendiri, temannya berkata kepada Nabi: “berikanlah kepada saya, saya yang akan membawakannya” dan Nabi berkata: “pemilik sesuatu lebih berhak untuk membawanya”.
3. Dan diantara akhlak beliau juga: Beliau adalah orang yang berani, selalu berada di depan, beliau yang selalu terdepan di medan perang, dekat dengan musuh, beliau sangat teguh dalam prinsip, sabar dalam menunaikan kewajiban, meskipun menghadapi tantangan yang berat, gangguan yang besar, berkata jujur, dan amanah dalam seluruh perkataan dan perbuatannya, sehingga beliau terkenal diantara kaumnya dengan gelar “Muhammad al-amin” (Muhammad yang dapat dipercaya).
4. Beliau sangat takut kepada Allah SWT, sangat pemalu, beliau besar kasih sayang, sangat pengasih dan penyayang, beliau tidak pernah menyakiti manusia dan hewan, beliau menyayangi orang fakir dan miskin, banyak bersedekah, beliau selalu memenuhi undangan mereka apabila diundang, beliau makan bersama mereka, beliau mengunjungi orang-orang yang sakit diantara mereka, beliau adalah manusia paling mulia, tidak pernah menolak apabila seseorang meminta kepadanya, pada suatu hari seseorang datang kepada Nabi untuk meminta sesuatu namun beliau tidak mempunyai sesuatu untuk diberi, akan tetapi beliau menjanjikan akan memberikan di waktu yang lain. Pada suatu hari seseorang datang kepada Nabi dan meminta sesuatu lalu Nabi memberinya kambing, yang mana sampai memenuhi dua bukit, dan seseorang itu kembali kepada kaumnya. Dan berkata,: “masuk islamlah, sesungguhnya Nabi Muhammad kalau memberikan  pemberian, beliau seperti orang yang tidak takut miskin”.
5. Nabi menyanyangi pembantunya : Nabi tidak pernah membentak pembantunya, Nabi memerintahkan untuk memaafkan pembantu apabila pembantu melakukan kesalahan. beliau mencintai anak-anak kecil dan mengucapkan salam kepadanya, apabila waktu beliau sholat dan mendengar anak kecil sedang mengangis beliau meringankan atau mempersingkat bacaan sholatnya. Pada suatu hari masuklah sayyidina Hasan beliau masih kecil, Nabi Saw sedang sholat lalu imam Hasan menaiki punggung nabi, dan nabi sedang bersujud, nabi melamakan sujudnya, karena sayang kepadanya sampai turun dari punggung nabi. Anas bin Malik ra saudara Nabi dikatakan untuknya: “Abu Umair, kamu mempunyai burung kecil yang patuknya berwarna merah, dia senang bermain dengan burungnya, pada suatu hari burungnya mati dan Nabi Muhammad datang mengucapkan salam, anak kecil itu sedang bersedih, Nabi bertanya: “kenapa anakmu?” dia berkata: “burungnya mati ya Rasulullah”, Nabi berkata: “wahai Abu Umair apa yang terjadi terhadap burungmu itu?” Nabi berbela sungkawa kepada Abu Umair terhadap apa yang menimpa burungnya.

End of Post

Sumber : Ustadz Djuned Gamaruddin
Edit tata letak oleh abiiba